Kategorie: General

EuFRES news:

EuFRES organised the online conference on 9.04.2021 in virtual form according to the prevailing pandemic situation. The participation of more than 30 people responsible for RE from 7 European countries exceeded the expectations of the organisers and showed the importance of the topic “Religious Education in the time of the pandemic”.

The situation of RE under Corona conditions
Although the pandemic is a painful experience, it makes us discover that there is the possibility of a media-supported and thus broader and enriching exchange of experiences across linguistic, national, religious and denominational boundaries. This difficult time also makes us aware of the need to courageously build a Christian identity in order to work together to solve the problems that have arisen and are arising in education and religious education. Religious education teachers who are not always able to bear their own personal and growing problems in the classroom need special support. The time of the pandemic has made us aware once again how important it is to establish personal relationships, to accompany and support pupils. Likewise, pastoral support and accompaniment is necessary for RE teachers, parents and students. Therefore, there is also a call to strengthen the Christian family in passing on the faith in the home church. The involvement of the family (parents, grandparents, siblings, etc.) in the teaching and education process and the need for personal conversations with the students is essential.New situation of the RE in different European countries
In view of the various political and social problems that challenge religious education in schools, we consider it important to strengthen the presence of religious education in the space of the school systems in the countries. In the general social sphere, it is necessary to work towards a greater emphasis in the public consciousness on the issues relevant to religious education as irreplaceable, especially in times of crisis such as the present one.Assistance from school authorities, teacher training colleges, universities.
We want to reassure all RE teachers, educators, parents and pupils that they are not alone with their problems. We all face the same challenges and can get so much support, learn from each other, be with each other to create a good religion lesson. Finally, we can share our own problems and happiness, our own spirituality in families, at community level or in the church (online and offline). We should strive to build a network of relationships between religious education teachers in Europe, which ultimately needs to be real, not just virtual. Furthermore, in religious education we should strive for cooperation with all subjects in school events and projects. In this way, religious education will become irreplaceable in schools. An important task will be to reassure the teaching staff after the pandemic. For conflicts have arisen everywhere in society, between Covid 19 deniers and others, between responsible teachers and those who react hysterically. In initial and in-service training, the communicative media competence of teachers of religion must be valued. Therefore, it is important to organise additional training for them.Technology in the service of RE
While online education is an opportunity we must continue to use it in a pandemic situation, face-to-face contact is essential and we must restore it as soon as possible. Modern technology in educational communication should follow and serve education, not the other way round. There should be a long period for students to renew and deepen their contacts with their peer groups as a pedagogically and educationally important task. This is one of the priority tasks as it is a key element in the development of the pupils. Emerging problems make us aware of the need to reflect and fundamentally rethink the teaching and learning process also in its electronic version. It is not only about “digital tools” but about the general way education works today. It is necessary to change the model of teaching; therefore, it is necessary to depart from the rigid core curriculum and train teachers using new technologies and change the didactic model used so far. There is a need for methodological diversity that encourages more group/team work, but also for support from the school authorities in legal, didactic and methodological terms. We are convinced that it is worthwhile to use the many possibilities offered by the internet and its various tools. It is also necessary to train current and future teachers of religion so that they are not strangers to the online environment and know how to use it fluently. Even when the pandemic comes to an end, the knowledge and experience gained in this area will not have been in vain. Perhaps the fruit of this period will be a hybrid activity later on, where traditional service is complemented by online reality. Therefore, learning digital tools and computer forums should be possible as part of continuing education. Similarly, it is important to learn a specific language for digital teaching, including symbolic language, which can be understood in new ways today.

Kuratorium EuFRES, 13.04.2021

EuFRES news:

KS. ANDRZEJ KICIŃSKI

Katecheza a nauczanie religii katolickiej w Polsce

Katecheza jest pogłębionym przekazem orędzia zbawienia. Zawiera trzy elementy harmonijnie powiązane ze sobą:
biblijny, bowiem katecheza przekazuje orędzie Boże;
teologiczno-doktrynalny, bo pogłębia je refleksja teologiczna
i egzystencjalny, gdyż adresuje je do człowieka.

Jedna z wielu definicji brzmi następujaco:
„Katecheza jest wychowaniem w wierze dzieci, młodzieży i dorosłych, a obejmuje przede wszystkim nauczanie doktryny chrześcijańskiej, przekazywane na ogół w sposób systematyczny i całościowy, dla wprowadzenia wierzących w pełnie życia chrześcijańskiego” (CT 18).

Podstawowym celem katechezy jest komunia z Jezusem Chrystusem (por. CT 5).
Katecheza jest jedną z form posługi głoszenia słowa Bożego w Kościele.
Katecheza jest działaniem eklezjalnym. Kościół jest prawdziwym i rzeczywistym podmiotem katechezy.

Nauczanie religii w szkole ma długą tradycję w Polsce, jej powrót do szkoły w 1990 roku postawił Kościołowi katolickiemu w Polsce jednak zadanie dostosowania katechizacji w bardzo krótkim czasie do nowej rzeczywistości oświatowej. Nastąpiła ogromna mobilizacja, aby sprostać temu wyzwaniu. Dzisiaj, po prawie 30 latach, można stwierdzić, iż nauczanie religii w polskiej szkole jest zabezpieczone prawem międzynarodowym i polskim, jest dobrze zorganizowane, ma dobrze wykształconych katechetów i ciągle jest wzbogacane coraz to nowymi programami i podręcznikami. Niemniej wielu biskupów i katechetyków podkreśla, że katecheza parafialna została na marginesie życia kościelnego i czynione są liczne wysiłki, aby ją reaktywować.

Tytuł artykułu może sugerować podjęcie także aspektu wpływu katechezy na nauczanie religii w szkole. Sprawia to prawie zawsze kłopotliwy dla piszących spójnik „a”, obecny w tytule, który w swoim podstawowym znaczeniu jest spójnikiem przeciwstawienia, przyjmując także funkcję porównywania czegoś z czymś. Zawsze jaśniejszym byłoby postawienie spójnika „i”, a najbardziej ukazywanie nauczania religii w szkole „w kontekście”, „wobec” wyzwań duszpasterstwa katechetycznego. Wówczas relacja układałaby się bardziej jednokierunkowo: katecheza zwraca się do nauczania religii w szkole, poszukując w niej potrzebnych dla jej dynamizowania i uzupełniania czynników. Zastosowanie spójnika „a” jest spowodowane pewnego rodzaju „votum separatum” Komisji Wychowania Konferencji Episkopatu Polski, bądź ważnym wyborem w stosunku do teorii i praktyki w innych kościołach lokalnych oraz z pewnością oryginalnym zastosowaniem norm ogólnych zawartych w katechetycznych normach ogólnokościelnych, gdzie podkreślony jest własny charakter nauczania religii w szkole: „relacja między nauczaniem religii w szkole i katechezą jest relacją zróżnicowania i komplementarności” (DOK 73). To napięcie między tymi dwoma obszarami będzie przedmiotem tego artykułu, którego dookreślenie geograficzne „w Polsce” wyznacza ramy pierwszego artykułu z serii poświęconej badanemu zagadnieniu w szerszym obszarze poznawczym.

Czytaj więcej w PDF

EuFRES news:

HR Dr. Johann Hisch

Spiritualität und Bildung für Nachhaltige Entwicklung bei PILGRIM

Die Grundintention des Internationalen Bildungsnetzwerkes PILGRIM ist, das Thema Nachhaltigkeit mit der ethisch-philosophisch-religiösen Bildungsdimension zu verknüpfen. Der Auslöser dieser Bewegung ist die Einbindung in die weltweiten Aktionen der Umwelt gegenüber, wie sie in den UN-Klimakonferenzen formuliert werden. Aus dem Forschungsprojekt von 2003 wurde eine nunmehr weltweite Bewegung, die über den schulischen Bereich hinausgeht. Die ethisch-spirituellen Implikationen sind damit auch im wirtschaftlichen Bereich relevant, weil sie dem Menschen Möglichkeit der Arbeit und Selbstverwirklichung bieten. Der spirituelle Aspekt bei PILGRIM zielt auf das Menschenbild ab, das im Namen Ausdruck findet und als Programm fungiert. Der Mensch soll sich der Tatsache bewusst sein, sich als Gast auf dieser Erde als solcher zu bewegen. Diesem Bewusstsein folgend geht es um die Erkenntnis, dass Veränderung des Verhaltens möglich ist, wenn zur Welt eine neue Beziehung gewonnen wird. Eine Sonderstellung nimmt die Achtsamkeit als Werthaltung ein, da sie anregt, die Wirklichkeit in ihrer Vielschichtigkeit gelassen wahrzunehmen.

Weiter lesen im Artikel:

EuFRES news:

KS. ANDRZEJ KICIŃSKI

Entwicklung der religiösen Bildung von behinderten Kindern in Polen

Die religiöse Bildung von behinderten Kindern in Polen stand lange Zeit am Rande des sozialen und kirchlichen Lebens. Einerseits war das kommunistische Regime sehr zögerlich, das Ausmaßes des Problems der Förderung von Behinderten öffentlich zu machen, andererseits fehlte eine vertiefte kirchliche Reflexion über den Raum und die Rolle der Behinderten in Gesellschaft und Kirche. In den letzten Jahren aber hat sich das gesellschaftliche und kirchliche Bewusstsein in dieser Frage weiterentwickelt. Auch die Sonderpädagogik erzielte einen unbezweifelbaren Fortschritt, der ursächlich dafür war, dass die Familie und andere Formationsräume diesem Personenkreis eine geeignete Katechese zuteilwerden lassen konnten. Als Getaufte – das heisst als zur Erlösung Berufene haben sie einen selbstverständlichen Anspruch auf Katechese. Systematisch wird die Wahrheit entdeckt, dass die Liebe des Vaters zu den schwächsten Kindern und die ständige Anwesenheit Jesu mit Seinem Geist zu dem Vertrauen in die Überzeugung führen, dass jede Person, welcher Begrenztheit sie auch immer unterliegen mag, befähigt ist, in der Heiligkeit zu wachsen. In Polen gibt es aber noch viele Herausforderungen, vor allem hinsichtlich der wissenschaftlichen Reflexion und der Organisation der religiösen Bildung von Kindern. Dies gilt besonders im Hinblick auf Kinder mit geistiger Behinderung und Autisten.

Mehr lesen im Artikel..

EuFRES news:

AUTORE: P.ANDRZEJ KICIŃSKI

Vi invitiamo a leggere il seguito dell’articolo: “TRA PARROCCHIA E SCUOLA L’evoluzione della catechesi in Polonia negli anni 1918-2001” – II parte (autore P.ANDRZEJ KICIŃSKI) :

II parte PDF